Janúar og sjöundi dagurinn.

Janúar er búin að vera góður við okkur. Það er komin vetur og börnin hæstánægð. Ég spurði þau í morgun hversvegna væri gaman að vera þau og Hörður Breki svaraði: Af því ég á góða fjölskyldu, er ánægður með lífið mitt og finnst gott að vera til, Dagrún sagði: Af því við erum saman og af því það er gaman að leika. Mér hlýnaði um hjartaræturnar enda gott þegar sátt ríkir. Við erum í þann mund að selja húsið, guðisélof því ég er orðin ansi þreytt á að henda öllu "ljótu" inn í skáp og þrífa gólfin sem aldrei fyrr og Valur orðin þreyttur á að fara stöðugt í endurvinnsluna með nokkra plastdalla og dagblöð. En vissulega hefur verið tekið vel á móti fólki í kauphugleiðingum. Verð að viðurkenna að svona fínt hefur ekki verið lengi og ég er útskrifuð í "homestylingfræðum"

Erum búin að eiga mjög góða helgi, útivera, sund, nammidagur, sushi og bókarlestur. Ég er á kafi í að lesa núna bækur eftir Stefan Einhorn og hvet ykkur að hafa augun opin fyrir þessum rithöfundi. Bókin sem ég er að lesa núna heitir " Den sjunde dagen" og segir frá samtali uppkomins sonar við föður sinn sem á ekki langt eftir. Samtalið fjallar um, sjálfssögð grundvallaratriði í tilverunni sem þarft er að minna á og fá mann til að meta væntanlega, líðandi og liðna stund betur.