fjórir hundar

Ég var spurð að því í gær af kínverskri skólasystur minni hvernig ég gæti verið í námi með 2 börn, eitt fósturbarn og fjóra hunda. Ég leiðrétti hana fljótt en er enn að hlæja yfir þessum misskilningi, 4 HUNDA???? Vissulega gerir hundaleysið mér auðveldara fyrir og ég er í skýjunum yfir náminu. Ég finn að ég höndla það, allavega ennþá og að bakgrunnur minn og áhugamál fléttast ljúflega inn í það. Við komum frá öllum heiminum t.d. Kína eins og hefur komið fram, Ghana, Nígeríu, Eþiópíu, Danmörku, Rúmeníu, Serbíu, Svíþjóð, Kanada, Palestínu og fleira. Fróðlegur kokteill, hagfræðinga, lyfjafræðinga, lækna, tannlækna, líffræðinga, sjúkraþjálfara, sálfræðinga nú og uppeldisfræðinga svo eitthvað sé nefnt. Heimurinn er allvega búinn að stækka óneitanlega mikið hjá mér í vikunni og frábært að fá bónusinn sem felst í þessum margbreytileika. Ég viðurkenni alveg að þetta er heilmikil vinna, en ég hef mikla ánægju af því að fá útrás fyrir skipulagsáráttu mína og allajafna ætti vinnudagur 8-17 að nægja og með góðum skammti af iðni get ég tileinkað listagyðjunni í mér allavega einn dag í viku, það er jú mín lýðheilsa.

Annars er rútínan komin góða leiðina í þriðja gírinn. Ég er vöknuð 6 til að setja á mig gloss og þvo mér undir höndunum. Svo vek ég liðið, sérstaklega yngri lilluna mína sem þarf langan tíma til að vakna og er enn sármóðguð yfir þeirri ósvífni að fá ekki lengur að sofa út, hún er hinsvegar hæstánægð með skólann og finnst ekki verra ef hún kemst í glosstúbbu móðurinnar. Nanna fósturlillan mín þarf líka að sinna mikilvægri glosstækni á morgnanna áður en hún fer í menntaskólann en herramennirnir á heimilinu herra morgunhress og herra tralli láta slíkt um lönd og leið og óskapast yfir því að vera komnir í kynjaminnihlutahóp á heimilinu og berjast fyrir þeim mannréttindum að fá afnot af baðherberginu.

En nú er ljúft föstudagskvöld og yndislegt að hanga í tölvunni og gera ekki neitt nema bara að njóta hversdagsgæðanna, afslöppuð og sátt við guð og menn. Ekkert hundslegt við það.