ffffffrrrrrrrrrussumsvei og fussssssumsvei

Þetta er sama líkamlega tilfinning og þega maður hefur sært einhvern eða sagt eitthvað yfirmáta óviðeigandi og skammast sín. Þungi í maganum og dass af ógleði. Í morgun tók ég eftir því að einhver var búin að stela útiborðinu okkar. Furðulegt en það lítur út fyrir að viðkomandi hafi einungis vantað borð því ekkert annað var tekið af útidóti. Svo er hugsanlegt að einhverra hluta vegna hafi hann orðið stressaður og forðað sér bara með borðið. En þetta er skrýtin tilfinning, ég gekk í kringum húsið og nágrenni þess í heljarmikilli afneitun, sannfærð um að borðið væri einhverra hluta þar en það er horfið. Svo óþægilegt þó þetta hafi nú bara verið borð að einhver hafi verið að sniglast hér og stela af okkur í nótt. Ég var samt ánægð með að steliþjófurinn hirti ekki grjótið sem var á borðinu, skessutönnina mína og hitaplattan sem ég fann á Kebne kaise síðastliðið vor. En ég er í vondu skapi, pirruð og hrædd um að sagan endurteki sig og hér muni einhver læðast aftur um nótt með eitthvað óheiðarlegt í huga. En jafnframt himinlifandi sátt við að við erum erum með þjófavarnakerfi inni í húsinu, það gefur mér ákveðna öryggistilfinningu þó auðvitað það eitt komi ekki í veg fyrir innbrot, en það er allavega viðleitni til að sporna gegn því. Já fussumsvei fyrir þeim sem tók borðið okkar í nótt og fussumsvei og frussumsvei að einhver rassadrulluskítaplebbi spilli öryggistilfinningunni okkar hér í Signalvägen 20 þar sem okkur annars líður svo vel.