Veðurbitið

Hér rigndi eldi og brennisteinum í nótt. Húsið lýstist blátt og drunurnar svoleiðis glumdu í eyrunum að enginn var svefnfriðurinn. Þetta var samt ótrúlega notalegt, stórhríðartilfinning og við Valli kúrðum bara og nutum þess að þurfa ekki að fara á fætur þar sem það var jú mið nótt. Sólin skein svo í morgun og lét eins og ekkert væri, spái að hún sýni sig í klukkutíma eða svo en síðan taki skýjaþykknið við sem er búið að hanga yfir okkur mestan part sumars, fussum svei. Merkilegt nokk hvað samviskubitið lætur á sér kræla þegar veðrið er ekki gott og von er á Íslendingum í heimsókn. Maður skammast sín hálfpartinn eins og blautveðrið sé sér að kenna. En veðurbitið verður slævt með öðrum unaðssemdum og ég hef uppi áætlanir að elda eitthvað gómsætt í sólarstað. Annars sit ég með tebollann minn og er að reyna að hrökkva í gang og dröslast í ræktina...Langar meira til að naglalakka mig og undirbúa mig fyrir Kaupmannarhafnarferð, 7 ára brúðkaupsafmæli á döfinni og því mikilvægt að skarta sínu fegursta.