Síðbúinn laugardagsmorgunn

elskulega fólkið mitt

Mér líður afskaplega vel og fylgifiskunum mínum líka. Heimþráin blossar æ sjaldnar upp í stráksa, stelpan hóstar þessa dagana en hefur samt lyst á nammi á nammidaginn sinn og Valur er hress með "invandrarana" sína.

Auðvitað er dagamunur á manni og það sem ég dunda að hafa áhyggjur af svona annan hvern dag er að ég sé einskins nýtur listamaður á algjörlega rangri hillu og eigi ekki að vera láta mig dreyma um að bera list mína á borð. Annan hvern dag aftur á móti þá er ég sannfærð um að listin mín hafi eitthvað við sig, ég sé algjörlega á réttri hillu og full ástæða sé að hafa sig í frammi með listina. Alveg merkilegt hvernig ég á alltaf í einhverri togstreitunni um yrki mitt. Er farin að halda að þetta sé stór partur af eðli mínu, persónueinkenni sem ég fái ekki flúið. Örebro háskóli er búin að auglýsa 2 doktorsstöður í uppeldisfræði og ýta fast að mér að sækja um, vilja endilega að ég haldi umsókninni minni inni sem ég sendi inn í fyrra, þá íhugandi doktorsnám. Finnst það ekki lengur fýsilegur kostur þar sem listamannseðlið hefur náð sterkari tökum á mér, þó auðvitað séu vísindin list í sjálfu sér og öfugt. Rökeðlið í mér hinsvegar berst og segir mér allt um skynsemi þess að freista þess að þiggja doktorsstöðu ef mér býðst hún á annað borð. Sem þýðir þekking, örugg mánaðarleg innkoma næstu 5 árin auk kennslu við Örebro háskóla og kennslan er jú eitt af því áhugaverðara sem ég geri.....allavega ennþá. En mér sýnist stríðið tapað. Mig vantar neista, eldmóð til að kjósa mér uppeldisfræði hardcore næstu árin. Sæi ekki hvernig ég gæti komið hreinni listsköpun þar að ásamt daglegu amstri og yndi.
Lífið er annars ósköp hversdagslegt þannig, rútínan er svona í hnotskurn:
ræktin
Sinna börnum og koma þeim í skólann
Myndlistin og mismunandi geðbrigði svona sirka annanhvern dag
sækja börnin
afslöppun og fjölskyldulíf
sjónvarp og sem betur fer stundum eitthvað annað eins og freyðibað, lestur og samræður

Ég er voða glöð að nú eru ferðalög framundan. Til kærra vina okkar Tobbu truntu, Sveinbjarnar og barna hér í Lundi næstu helgi og í leiðinni ætlum við að skreppa til Köben og fara með krakkana í Bakken og tivolí. Það verður án efa húllumhæ og ekki minna í Noregi um páskana! Okkar yndislegu Frosti og Palli ætla að hitta okkur í Stavanger hjá okkar ekki minna yndislegu Orra, Þóru, Ara og Írisi og svo náttúrlega hitti ég bróður minn og fjölskyldu í Sandefjord sem ég hef annars ekki séð í eitt ár, mikið hlakka ég nú til að knúsa Einar Orra litla frænda minn og leyfa börnunum mínum að kynnast bróður mínum og hans fylgifiskum.

Við hlökkum mikið til að koma til Íslands í sumar, það er margt sem á að gera þá. Labba Súlur og kaldbak og undirbúa sig vel fyrir Kebnekaise. Halda myndlistarsýningu og upp á 35 ára afmælið mitt, rækta fjölskyldu- og vináttubönd og svo vonandi eitthvað yndislega skemmtilegt og ófyrirsjáanlegt.


Jæja dúllurnar mínar dæ, þetta voru hugleiðingar á síðbúnum laugardagsmorgni. Nú er það sturtan, útivera, bakstur, át og einfaldlega að njóta þess að allir eru í fríi, sólin skín og veðrið er yndislegt, jafnvel þó það sé í alvörunni ekki komið vor.

kær kveðja
Brynja og fylgifiskar