Skólaljóð

Ég heimsótti íslenska vinkonu mína í gær, súkkulaðikaka og göngutúr með börnin í yndislegu veðri féllu í góðan jarðveg. Happafengur dagsins var hinsvegar sá að ég fann bókina Skólaljóð. Þessi bláa sem við öll eldri en 30 ára líklega könnumst vel við. Ég fékk bókina lánaða og er að rifja upp kynni mín af henni. Skólaljóðin eru myndskreytt af Halldóri Péturssyni og ég man ófá skiptin þar sem ég dundaði mér við að teikna mínar útgáfur af myndunum hans og svei mér þá ef ég lærði ekki nokkur ljóð í leiðinni. Mig langar svo að eignast þessa bók og hef alltaf augun opin þegar ég kemst á íslenska bókamarkaði, hef enn ekki fundið bókina. Er mikið að lesa ljóð núna, sérstaklega þessi rómantísku í takt við Íslandssöknuð minn sem er samt einhvernveginn svo þægilega ljúfsár. Læt ljóð fylgja með en samt ekki The Rose eftir William Blake sem ég fékk afhent við gula póstkassann.

Tilfinning, Álfheiður Kristveig Lárusdóttir

Heyra hvin í trjánum
og vera hlýtt,
heyra fugla syngja
og syngja með,
sjá fiska í vatninu
og synda með,
finna lífið fljúga áfram
og halda áfram með.



Ég byrja alltaf í september að hugsa um jólin, þannig hefur það alltaf verið að jólatilhlökkunin er mikið til tekin út í þeim mánuði, veit að því er þannig farið hjá systur minni líka, en þess vegna verður þetta ljóð að fylgja með.

Desember, Jón úr Vör

Vetrarjómfrú
með langar fléttur,
rólur
handa englum,

stráir örsmáum
rúsínum á
hlaðsteinana:

Kandíshjarta,
gullterta,
silfurkleina,
stjörnubjart
jólabrauð.

Upp í
norðurljósaskýjunum
kindur á fjörubeit.